Het noorden van Peru
Door: marenjephte
Blijf op de hoogte en volg Maren en Jephte
02 Februari 2011 | Peru, Huanchaco
Hallo allemaal, het is alweer een tijd geleden maar we hebben dan ook veel meegemaakt.
In Vilcabamba, Ecuador, hebben we een dag na het laatste reisverslag nog een mooie wandeling gemaakt naar, jaja, een mooie ... waterval!
De volgende dag zijn we vroeg opgestaan om de bus te nemen naar Zumba, richting de grens met Peru. Het was een glibberige bustocht dwars door bergen en beken! Wel heel mooi. In de bus hebben we twee Belgen ontmoet, Jan en Céline met wie we de rest van de grensovergang en ook daarna zijn opgetrokken.
Vanuit Zumba met een klein busje naar de grens, een brug over een rivier, met aan beide kanten een ´kantoortje´ waar we de paspoorten moesten laten stempelen. Vervolgens een taxirit van 1,5 uur naar San Ignacio, waar we een nachtje hebben geslapen. Deze grensovergang wordt maar weinig gebruikt door toeristen omdat het een relatief lange rit is. Het voordeel is echter dat het een prachtige rit is. Dwars door de bergen en kleine dorpjes waar je wordt aangekeken alsof je van een andere planeet komt.
De volgende dag zijn we naar Chachapayos gegaan met allerlei kleine busjes door een prachtig uitgestrekt landschap met bergen en rijstvelden, rivieren, cacao- en koffieplantages. Het laatste deel van de rit was het indrukwekkendste omdat we langs de rivier dwars door een nauwe kloof heen slingerden.
In Chachapoyas hebben we een dagtocht gemaakt naar de ruines van Kuélap. Dit grote Incafort ligt bovenop de top van een berg, waarvanuit je 360 graden rond kan kijken over de bergen. Het fort was indrukwekkend; onverwoestbare muren, overblijfselen van kleine ronde huisjes verstopt onder gras en struiken, een deel ervan vrijgemaakt om een beeld te geven van hoe het was. En natuurlijk liep er ook een lama rond!
De lunch werd gemaakt door een vrouw die aan de voet van de ruïne woont in een klein onderkomen dat je eerder overkapping dan huis zou noemen. Het was heel bijzonder een lunch geserveerd te krijgen bereid op een houtvuur, en overal om ons heen kippen, kinderen en poezen.
Na de lunch de berg te voet afgedaald met een prachtig uitzicht en een brandende zon. Dat was een indrukwekkende dag!
Eenmaal thuis vertelde men ons dat er op slechts een kwartier afstand een mooie canyon te zien zou zijn, dus namen we een taxi en vergaapten we ons aan het magnifieke uitzicht! Ongelooflijk, tot nu toe zijn we diep onder de indruk van het landschap in Peru, meer nog dan in Ecuador. De bergen zijn hier grootser en uitgestrekter.
We hebben enorm kunnen lachen met Jan en Céline, zodat we besloten met hen mee te gaan richting de Santa Cruz trek in Huaraz, hoog in de bergen. Zij zijn meteen naar de kust gegaan, wij hebben de (avontuurlijke!) weg door de bergen gekozen. 12 uur lang slingeren over het smalste en hoogst gelegen bergweggetje dat we ooit gezien hebben. Onderweg een verplichte pauze omdat er een rotsblok op de weg was gevallen. Maar met een krik en verkrachte eenden, pardon, vereende krachten was hij binnen het half uur van de weg af!
Slapen in Baños del Inca, in een parochie met douchewater dat direct vanuit warmwater bronnen komt, daar hadden we ons al op verheugd, zeker na 12 uur bussen. Het was dan ook een enorme tegenvaller toen het water koud bleek te zijn. Het zijn de kleine dingen waar je op reis zo van kunt genieten...
Gisteren zijn we aangekomen in Huanchaco (waar we Céline en Jan weer ontmoet hebben). De rit er naartoe was weer erg mooi, dit keer beginnen in de bergen en eindigen aan de kust, met een stuk woestijn en op de achtergrond de Andes. De golven in Huanchaco zijn enorm, de hoogste ooit gezien. Gisteren geprobeerd ze te trotseren, maar de zee gooide ons op onze rug weer terug het strand op. Niets tegen te beginnen.
Zodirect gaan we de ruïnes van Chan Chan bezoeken samen met Jan, maar daarover meer in het volgende verslag. Dat laat alleen even op zich wachten omdat we gedurende vier dagen de Santa Cruz trek gaan lopen. Veel liefs en tot de volgende!
In Vilcabamba, Ecuador, hebben we een dag na het laatste reisverslag nog een mooie wandeling gemaakt naar, jaja, een mooie ... waterval!
De volgende dag zijn we vroeg opgestaan om de bus te nemen naar Zumba, richting de grens met Peru. Het was een glibberige bustocht dwars door bergen en beken! Wel heel mooi. In de bus hebben we twee Belgen ontmoet, Jan en Céline met wie we de rest van de grensovergang en ook daarna zijn opgetrokken.
Vanuit Zumba met een klein busje naar de grens, een brug over een rivier, met aan beide kanten een ´kantoortje´ waar we de paspoorten moesten laten stempelen. Vervolgens een taxirit van 1,5 uur naar San Ignacio, waar we een nachtje hebben geslapen. Deze grensovergang wordt maar weinig gebruikt door toeristen omdat het een relatief lange rit is. Het voordeel is echter dat het een prachtige rit is. Dwars door de bergen en kleine dorpjes waar je wordt aangekeken alsof je van een andere planeet komt.
De volgende dag zijn we naar Chachapayos gegaan met allerlei kleine busjes door een prachtig uitgestrekt landschap met bergen en rijstvelden, rivieren, cacao- en koffieplantages. Het laatste deel van de rit was het indrukwekkendste omdat we langs de rivier dwars door een nauwe kloof heen slingerden.
In Chachapoyas hebben we een dagtocht gemaakt naar de ruines van Kuélap. Dit grote Incafort ligt bovenop de top van een berg, waarvanuit je 360 graden rond kan kijken over de bergen. Het fort was indrukwekkend; onverwoestbare muren, overblijfselen van kleine ronde huisjes verstopt onder gras en struiken, een deel ervan vrijgemaakt om een beeld te geven van hoe het was. En natuurlijk liep er ook een lama rond!
De lunch werd gemaakt door een vrouw die aan de voet van de ruïne woont in een klein onderkomen dat je eerder overkapping dan huis zou noemen. Het was heel bijzonder een lunch geserveerd te krijgen bereid op een houtvuur, en overal om ons heen kippen, kinderen en poezen.
Na de lunch de berg te voet afgedaald met een prachtig uitzicht en een brandende zon. Dat was een indrukwekkende dag!
Eenmaal thuis vertelde men ons dat er op slechts een kwartier afstand een mooie canyon te zien zou zijn, dus namen we een taxi en vergaapten we ons aan het magnifieke uitzicht! Ongelooflijk, tot nu toe zijn we diep onder de indruk van het landschap in Peru, meer nog dan in Ecuador. De bergen zijn hier grootser en uitgestrekter.
We hebben enorm kunnen lachen met Jan en Céline, zodat we besloten met hen mee te gaan richting de Santa Cruz trek in Huaraz, hoog in de bergen. Zij zijn meteen naar de kust gegaan, wij hebben de (avontuurlijke!) weg door de bergen gekozen. 12 uur lang slingeren over het smalste en hoogst gelegen bergweggetje dat we ooit gezien hebben. Onderweg een verplichte pauze omdat er een rotsblok op de weg was gevallen. Maar met een krik en verkrachte eenden, pardon, vereende krachten was hij binnen het half uur van de weg af!
Slapen in Baños del Inca, in een parochie met douchewater dat direct vanuit warmwater bronnen komt, daar hadden we ons al op verheugd, zeker na 12 uur bussen. Het was dan ook een enorme tegenvaller toen het water koud bleek te zijn. Het zijn de kleine dingen waar je op reis zo van kunt genieten...
Gisteren zijn we aangekomen in Huanchaco (waar we Céline en Jan weer ontmoet hebben). De rit er naartoe was weer erg mooi, dit keer beginnen in de bergen en eindigen aan de kust, met een stuk woestijn en op de achtergrond de Andes. De golven in Huanchaco zijn enorm, de hoogste ooit gezien. Gisteren geprobeerd ze te trotseren, maar de zee gooide ons op onze rug weer terug het strand op. Niets tegen te beginnen.
Zodirect gaan we de ruïnes van Chan Chan bezoeken samen met Jan, maar daarover meer in het volgende verslag. Dat laat alleen even op zich wachten omdat we gedurende vier dagen de Santa Cruz trek gaan lopen. Veel liefs en tot de volgende!
-
04 Februari 2011 - 10:00
Malou:
Wow wat een mooie verhalen weer! en mooie foto's! ik dien bij deze een foto verzoek in voor het volgende verslag: een van jullie samen! ben benieuwd hoe bruin/verwilderd jullie eruit zien en of jullie al dreadlocks hebben!
xx -
06 Februari 2011 - 18:48
Pia:
Hallo hallo!
Bedankt voor jullie cadeau!
Echt heel lief!
En ik heb een nieuw blog geschreven!
xx -
09 Februari 2011 - 00:06
Mari:
nou kinders, t gaat steeds harder met die reis van jullie. eerst behoorlijk rustige verslagjes en nu plotseling van alles en nog wat in 1 stuk. ksluit me aan bij Malou: graag een foto van jullie samen en iets groter allebei dan 2 mm, GOED zichtbaar dus.
wij zijn onze laatste week hier ingegaan, met weemoed, nu reeds. fietsen door P is erg leuk en we komen nog s ergens. zo.mi, mooi weer, op pere Lachaise waar het stille landschap aan ons werd verklaard door de zelfbenoemde "necrosophe" Beyern die daar al v.a. zn 7e rondwandelt en ons veel weetjes op n fantastische (in de ware zin v.h. woord!) manier wist uit te leggen, bijv. hoeveel mensen en in welke staat er in een graf liggen. alles gestaafd met krantenknipsels, archiefstukken en foto's. toch, een stille haven in een herriestad.
ma. nog mooier weer, 13 gr., zon. toch maar even ondergronds in het musee des egouts, t rioolmuseum. inderdaad interessant om in GEUREN en kleuren te zien en uitgelegd te krijgen hoe je aan de groei van de onderstad de uitbreiding van erboven kunt aflezen. vandaag wilden we naar de Invalides, het stuk over Napoleon. maar dat doet B nu morgen, ik ga dan naar n tentoonst. v fotograaf Henri Cartier Bresson. de Invalides is voor mij niet te doen, schijnt t. zijn n heel eind willekeurig door P gefietst, tot aan/in het bois de boulogne en daaromheen, via Passy en Montparnasse weer ri. Bd st Germain en rue Mouffetard voor n borrel.
pi heeft t heerlijk bij Esther, Els & Henk. ze blijft er wat langer omdat Es er zo van geniet. B zal voorlopig mij dan maar moeten uitlaten... t leven is hard. heb je t bericht van Tllie al gehad? reageer maar snel.
kindekes, veel liefs en doe maar rustig aan anders ken ouwe ma t niet bijhouden, xxx M
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
